~ Εαρινό ~

~Ιούνιος μήνας,
δεν έχω κατεβάσει τις βαριές κουρτίνες ακόμα,
πέρα απ΄τις κουρτίνες υπάρχει ύψος και βαρύτητα,
αναπόφευκτη αυτή η πραγματικότητα όταν μένεις σε πολυκατοικίες 
με πολλά απάτητα σχεδόν χαλάκια στην εξώπορτα
να περιμένουν έναν συγκεκριμένο αριθμό παπουτσιού
με σχήμα πέλματος ρωμαικό
έχουν μαζευτεί αρκετά κοινόχρηστα αισθήματα 
καθώς οι τοίχοι πάσχουν από ηχομόνωση 
τα ψηλοτάβανα διαμερίσματα
 με τις προεξέχουσες γωνίες 
έχουν για ενοικιαστές τους φιλοξενούμενους εραστές της μιας βραδιάς
κι ύστερα μπαίνουν στο πάνω ντουλάπι όλες οι σοβαρές ανταμοιβές της μέρας μαζι 
με τα ποτηράκια του κρασιού περιμένοντας το επόμενο μεθύσι
κάθε φορά που ακούω πως  το ασανσέρ έχει κληθεί 
τραβάω απ τα βάθη της συνείδησης ένα αίτημα 
συνήθως είσαι εσύ και το αίτημα και η συνείδηση
μια βόλτα απ το ισόγειο μέχρι τον τέταρτο
πόσοι αυτοκτονούν προς τα πάνω
ο μήνας τελειώνει 
με βρίσκει σε λευκά σεντόνια 
στο αριστερό χέρι ακόμα ο Μάρτης 
μάλλον θα ναι ο μήνας της καρδιάς...~