~ Προηγούμενες Ζωές ~

Τόση πίκρα δεσμευμένη σε μια δέσμη βλεμμάτων
τα περισσότερα κοινά,

κάπως μερεύει μέσα στην σαρκοφάγο η απόγνωση,
θρηνεί με μια πάγια κραυγή που υποκύπτει με τον χρόνο στον απόηχό της,
τόσες φορές σε θέλησα,
 σε κάθε ύστερα,
 έρχεται η πίεση,
αισθάνομαι την σύμπτυξη των πάντων μέσα μου,
φτάνει ως τον λαιμό και γίνεται ένα με το σάλιο μου,
για την χώνεψη αυτών
μιλήστε ή σωπάστε νύν και αεί
των αγώνων αντοχής,
τείνει να γίνει συνήθεια
όπως ο απογευματινός καφές,
τον νιώθω ζεστό ανάμεσα στα χέρια μου,
η θερμότητα διαπερνά το απαλό μου δέρμα
και οι φλέβες γευματίζουν χρώμα,
τις βλέπω να φουσκώνουν,
το ακάθαρτο αίμα χύνεται μέσα τους
 καθώς το σώμα χαλαρώνει για την απόλαυση του γλυκύτατου μεσημεριού,
μια ρουφηξιά του και νιώθω την καθαρότητα της καύσης.
όπως ακριβώς το πρώτο φιλί ενός ανεκπλήρωτου έρωτα,
τείνει να γίνει αλήθεια λόγω τάσης,
στις διατάσεις ψυχής διασταυρώνονται προηγούμενες ζωές,
κάθε άνθρωπος και μια ζωή να ζήσεις μαζί του,
για φαντάσου ... πόσες φορές πεθαίνουμε και γεννιόμαστε !