~ Λυκαινίδαι ~

Λέγε λοιπόν πόσα του έδωσες για να μας κάνει την ζωή μπουρδέλο

Θέλω να ξέρω  πόσα

Ο δισταγμός σου ήταν  το πολύ ή το περισσότερο

έτσι για να ξέρω δηλαδή πόσο βάρυναν μέσα σου

Τα δάκρια που δεν πρόφτασα να αφήσω να φανούν

Μήπως και σε άβολη θέση σταθεί η ύπαρξή σου πλάι μου

Απέναντι μου μάλλον

εκεί βρισκόσουν τόσο καιρό και εγώ ο ηλίθιος που νόμιζα πως μαζί

γατζωθήκαμε από τις  όμοιες παρορμήσεις

τις βόλτες, τα ταξίδια,  τα χάδια, τα όνειρα

Λέγε πόσα μου δίνεις  …

Πόσα έδωσες στον  εαυτό σου για να θυμάται

Να αισθάνεται

σε ανατρέφεις μέσα στο σάπιο σύστημα

εγώ είμαι εδώ δεν το καταλαβαίνεις

θέλω τόσο να σε τραβήξω από τα τόσα σκατά

ποτέ δεν μ'άφησες

προσποιήσεις δουλικές και πολλαπλές

στοιχειώνουν όλες τις προσπάθειες

σφινώνουν στα κίνητρα

και ρουφούν ό,τι καλό είδα σε 'σένα

'ο,τι καλό ήθελα να δώ …

ό,τι καλό

ό,τι…

~ Όλα οσα αγαπώ τα βρήκα σε σένα και σύ τίποτα δεν μπορείς να μου δώσεις …~