~ Το Χαμογελο της Ειρηνης ~

Την κοιταξα στα ματια 
το βλεμμα της καθαρο
μα στοχαστικο 
οι μπουκλες των μαλλιων της 
τυλιγαν τους ωμους της 

Γεματο χαρη το περπατημα της 
Αχ αυτο το βλεμμα της!
εξολοκληρου αληθινο, διαπεραστικο
ο γραφικος της χαρακτηρας 
μοναδικος , αξεπεραστος 
εκφραζει την αγαπη την στοργη 

Οι ζωγραφιες της ιστοριες ατελειωτες 
τα χρωματα της εντονα , φωτεινα 
παντα ευγενικη και γλυκομιλητη

Αυτα τα ματια της φανερωνουν 
καθε συναισθημα της 
καθε σκεψη της 

Αυτα τα ματια της 
η αποχρωση του σκουρου καστανου το βραδακι 
και του γλυκου μελι στο φως του ηλιου 

Την κοιταξα καταματα 
μου χαμογελασε 
διεκρινα τα λακακια της 
το πλατυ χαμογελο της

Το χαμογελο της ΕΙΡΗΝΗΣ σκεφτηκα ...
κατι τοσο απλο 
απο το οποιο μαθαινει κανεις 
να αγαπα 
να ελπιζει 
να δημιουργει
να προβληματιζεται . . .